Kolejne niedziele wielkanocne pomagają nam wciąż na nowo odkrywać prawdę o zmartwychwstałym Chrystusie obecnym w Kościele, który jest wspólnotą świętych i męczenników i upadających. Do tej wspólnoty każdy z nas został włączony przez chrzest, bierzmowanie i Eucharystię. Tutaj Chrystus obdarza nas wieloma potrzebnymi darami. Umiłujmy Miłosiernego Pana obecnego w Kościele.

W duchu chrześcijańskiej radości przeżywamy  Święto Miłosierdzia Bożego. Liturgia Słowa prowadzi nas na spotkanie ze świadkami Zmartwychwstałego. Pan prawdziwie zmartwychwstał i jest z nami – pragnie ogarnąć nas łaską swego nieogarnionego miłosierdzia. Zmartwychwstały Chrystus pokazuje św. Tomaszowi swoje rany, przebacza niewiarę, daje kolejną szansę. Miłosierdzie Boże nigdy nikogo nie odtrąca, wierzy w wątpiących, pozyskuje niedowiarków. Wszyscy odtrąceni, pominięci, zniewoleni mogą w naznaczonym ranami Chrystusie zobaczyć swój obraz. Dotykając ran Jezusa odzyskują godność, wchodzą na drogę do nieba. Świadomość naszych grzechów niech skłania nas do wychwalania Bożego Miłosierdzia: „Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny” – „Jezu, ufam Tobie”.

    Razem z całym Kościołem ogłaszamy światu radość Zmartwychwstania Chrystusa. Alleluja – Jezus żyje – radujmy się!. Prawda o zmartwychwstaniu Chrystusa jest najgłębszym fundamentem, na którym opiera się nasza chrześcijańska wiara. W dzisiejszą uroczystość powtarzamy z wiarą: „Nie umrę, ale żył będę i głosił dzieła Pana – Alleluja. W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy!” Bądźmy wszędzie świadkami paschalnej radości.

Niedziela Palmowa przypomina nam triumfalny wjazd Chrystusa Pana do Jerozolimy. Wołanie „hosanna” wnet zamieni się w okrzyk „ukrzyżuj Go”. Rozpoczynamy Wielki Tydzień. Wielki przez tajemnice męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Wsłuchując się dzisiaj w opis Męki Pańskiej, stajemy w pokorze pod krzyżem Zbawiciela. Na szczycie Golgoty widać dokładnie jednocześnie prawdę o moim grzechu i prawdę o Bogu, którego miłość miłosierna jest większa niż mój grzech. W krzyżu Chrystusa nie adorujemy cierpienia, lecz miłość Boga, który do końca nas umiłował.

            Jezus Chrystus oddał za nas swoje życie. Przeżywamy te prawdę na nowo podczas każdej Eucharystii. Jeśli chcemy się upodabniać do Zbawiciela, to także musimy być zdolni do umierania dla grzechu. Przeżyliśmy czas świętych rekolekcji. „Bóg zapłać” wszystkim, którzy w nich uczestniczyli. Smutno, że nasza młodzież boi się rekolekcji. Módlmy się wzajemnie za siebie, aby zasiane Boże ziarno zaowocowało w każdym z nas umocnieniem wiary i wzrostem miłości Boga i bliźniego.

CZAS ŚWIĘTYCH REKOLEKCJI.

            „Zabiorę się i pójdę do mego Ojca, i powiem: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw niebu i względem Ciebie” – przeżywamy czas świętych rekolekcji, czas pojednania z Bogiem i bliźnimi, czas pokuty i nawrócenia, czas modlitwy i wyciszenia. Módlmy się wzajemnie za siebie, aby ten czas łaski zaowocował w każdym z nas wzrostem miłości Boga i bliźniego. Wszystkich bardzo serdecznie zapraszamy do udziału w rekolekcjach, które głosi – X. Szymon WYKUPIL – serdecznie go w naszej parafii witamy i życzymy obfitości darów Ducha Świętego. Program rekolekcji – mamy w naszych domach w gazetce i na stronie internetowej.

            Gromadzimy się przy ołtarzu Pana, aby skosztować i zobaczyć, jak dobry jest Pan, który nas powołał do zbawienia. On dał nam swojego Syna, aby stał się ofiarą przebłagalną za nasze grzechy i całego świata. Chrystus pragnie swoją miłość wlać w ludzkie serca. Po raz kolejny Jezus przypomina nam dzisiaj o potrzebie nawracania, czyli powrotu do Niego. Bóg jest cierpliwy wobec nas, czeka na decyzję człowieka. Gdy nie stawiamy przeszkody i przyjmujemy ten wielki dar, potrafimy wtedy miłością rozświetlić całe nasze życie.

Opis Przemienienia Jezusa według ewangelisty Łukasza ukazuje nam, że to co doczesne jest tylko etapem drogi i nic nie może nam przesłonić ostatecznego celu jakim jest kochający Bóg. Wizja na Górze Tabor – dotyczy perspektywy chwały, w jakiej może uczestniczyć każdy człowiek. Słowa Ojca Niebieskiego: „To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie” odczytujemy, jako szczególne wezwanie do słuchania Słowa Bożego głoszonego przez Jezusa i do przemiany naszych serc. Również święty Paweł zachęca nas: „stójcie mocno w Panu”.  Z Bożą pomocą jesteśmy zdolni pokonać wszystko, co nas zniewala i ogranicza.