Razem z całym Kościołem ogłaszamy światu radość Zmartwychwstania Chrystusa. Alleluja – Jezus żyje – radujmy się!. Prawda o zmartwychwstaniu Chrystusa jest najgłębszym fundamentem, na którym opiera się nasza chrześcijańska wiara. W dzisiejszą uroczystość powtarzamy z wiarą: „Nie umrę, ale żył będę i głosił dzieła Pana – Alleluja. W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy!” Bądźmy wszędzie świadkami paschalnej radości.

Niedziela Palmowa przypomina nam triumfalny wjazd Chrystusa Pana do Jerozolimy. Wołanie „hosanna” wnet zamieni się w okrzyk „ukrzyżuj Go”. Rozpoczynamy Wielki Tydzień. Wielki przez tajemnice męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Wsłuchując się dzisiaj w opis Męki Pańskiej, stajemy w pokorze pod krzyżem Zbawiciela. Na szczycie Golgoty widać dokładnie jednocześnie prawdę o moim grzechu i prawdę o Bogu, którego miłość miłosierna jest większa niż mój grzech. W krzyżu Chrystusa nie adorujemy cierpienia, lecz miłość Boga, który do końca nas umiłował.

            Jezus Chrystus oddał za nas swoje życie. Przeżywamy te prawdę na nowo podczas każdej Eucharystii. Jeśli chcemy się upodabniać do Zbawiciela, to także musimy być zdolni do umierania dla grzechu. Przeżyliśmy czas świętych rekolekcji. „Bóg zapłać” wszystkim, którzy w nich uczestniczyli. Smutno, że nasza młodzież boi się rekolekcji. Módlmy się wzajemnie za siebie, aby zasiane Boże ziarno zaowocowało w każdym z nas umocnieniem wiary i wzrostem miłości Boga i bliźniego.

CZAS ŚWIĘTYCH REKOLEKCJI.

            „Zabiorę się i pójdę do mego Ojca, i powiem: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw niebu i względem Ciebie” – przeżywamy czas świętych rekolekcji, czas pojednania z Bogiem i bliźnimi, czas pokuty i nawrócenia, czas modlitwy i wyciszenia. Módlmy się wzajemnie za siebie, aby ten czas łaski zaowocował w każdym z nas wzrostem miłości Boga i bliźniego. Wszystkich bardzo serdecznie zapraszamy do udziału w rekolekcjach, które głosi – X. Szymon WYKUPIL – serdecznie go w naszej parafii witamy i życzymy obfitości darów Ducha Świętego. Program rekolekcji – mamy w naszych domach w gazetce i na stronie internetowej.

            Gromadzimy się przy ołtarzu Pana, aby skosztować i zobaczyć, jak dobry jest Pan, który nas powołał do zbawienia. On dał nam swojego Syna, aby stał się ofiarą przebłagalną za nasze grzechy i całego świata. Chrystus pragnie swoją miłość wlać w ludzkie serca. Po raz kolejny Jezus przypomina nam dzisiaj o potrzebie nawracania, czyli powrotu do Niego. Bóg jest cierpliwy wobec nas, czeka na decyzję człowieka. Gdy nie stawiamy przeszkody i przyjmujemy ten wielki dar, potrafimy wtedy miłością rozświetlić całe nasze życie.

Opis Przemienienia Jezusa według ewangelisty Łukasza ukazuje nam, że to co doczesne jest tylko etapem drogi i nic nie może nam przesłonić ostatecznego celu jakim jest kochający Bóg. Wizja na Górze Tabor – dotyczy perspektywy chwały, w jakiej może uczestniczyć każdy człowiek. Słowa Ojca Niebieskiego: „To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie” odczytujemy, jako szczególne wezwanie do słuchania Słowa Bożego głoszonego przez Jezusa i do przemiany naszych serc. Również święty Paweł zachęca nas: „stójcie mocno w Panu”.  Z Bożą pomocą jesteśmy zdolni pokonać wszystko, co nas zniewala i ogranicza.

W Środę Popielcową nasze głowy zostały posypane popiołem. Tym znakiem pokuty rozpoczęliśmy święty czas czterdziestodniowego Wielkiego Postu. W łączności z całym Kościołem podejmujemy drogę wielkopostnej odnowy i przemiany serc, trwając na modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego, pełnieniu dzieł miłosierdzia, pokuty i umartwienia. Taka postawa ma ułatwić zerwanie z grzechem i szatanem. Kuszony na pustyni Chrystus pokazał nam, jak zwyciężać pokusy. Prośmy z wiarą Ojca, który jest w niebie: „nie dozwól, abyśmy ulegali pokusom”. Bądźmy ludźmi sumienia i miłosierdzia. Oczyszczajmy serca i umacniajmy przez częstszą spowiedź i Komunię świętą. Módlmy się często za naszą parafię i Ojczyznę. Niech w takiej postawie wspiera nas wyrażona w liście zachęta i błogosławieństwo X. Arcybiskupa.

Wśród naszych trosk doczesnych, przychodzimy na Mszę św., bo jesteśmy pewni, że Bóg troszczy się o nas, chce naszego dobra i nigdy nas nie opuści. Niech więc ta Najświętsza Ofiara umocni naszą ufność wobec Boga, który w swym ręku ma nasze losy i wie, czego nam potrzeba do życia duchowego i doczesnego. Dzisiejsza liturgia słowa podkreśla, że wszyscy uczniowie Chrystusa muszą być dobrymi nauczycielami ludzi, W ich życiu powinna panować harmonia między słowem a czynem, powinni nie tylko słuchać Pana, lecz również czynić Jego wolę.