Dziś – Święto Ofiarowania Pańskiego /Matki Bożej Gromnicznej/ – Chrystus ofiarował się za nas. Przyszedł do ludzi, którzy żyją w strachu przed śmiercią, którzy żyją w ciemności grzechu. Przyszedł, by także nam przynieść światło zbawienia, nadzieję spełnienia oczekiwań, wyzwolenie z grzechu. Przyjmijmy więc światłość Jezusa Chrystusa. Przyjmijmy je z rąk Maryi, jak starzec Symeon, który bez lęku spojrzał w śmierć, trzymając w swych ramionach światłość świata, nadzieję grzeszników, nieśmiertelnego Króla wieków.

            Dziś niedziela Słowa Bożego /Biblijna/ – czytajmy często Pismo św. – niech nas umacnia na Bożych drogach w tym trudnym czasie. Słowo Boże mówi nam dzisiaj,że jesteśmy pielgrzymami na tym świecie. Bóg przypomina nam nieustannie, że ziemia do zamieszkania i wolność są dane człowiekowi po to, aby ciesząc się życiem, czcił swego Boga. W naszym życiu sprawy kultu, tak wiele razy są spychane na margines ludzkiej egzystencji. Wielu tłumaczy się, że brak czasu na codzienną modlitwę, niedzielną Mszę św., czy spowiedź św.. Liturgia Słowa zaprasza nas dzisiaj do odnowienia przymierza z Bogiem, który gotów jest zapomnieć naszą szarą przeszłość i grzeszność, po to aby człowiek, mając ziemię i wolność, mógł Go czcić, nie tylko wargami, ale i czynami – żyjąc zgodnie z Jego przykazaniami.

Trwa kolejny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan pod hasłem:„Czy wierzysz w to?”  /J 11,26/. Chrystus założył jeden Kościół. O zachowanie tej jedności modlił się przed swoją męką. Dziś chrześcijanie są bardzo podzieleni, a rozłamy między nimi są zgorszeniem i grzechem. Zróbmy rachunek sumienia z grzechów przeciwko jedności Kościoła, parafii, rodziny. Cierpliwie i wytrwale troszczmy się o jedność w naszych rodzinach, sąsiedztwach i w całej naszej wspólnocie parafialnej – przebaczając sobie wzajemnie.  Módlmy się z ufnością o jedność wszystkich wyznawców Chrystusa.

Jezus Chrystus został ustanowiony przez Boga „światłością dla narodów” i przymierzem dla wszystkich ludzi. Jezusa z Nazaretu Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. My także, przez sakrament chrztu świętego staliśmy się Dziećmi Boga i „ nowym stworzeniem”. Odtąd jesteśmy wezwani, by całym życiem świadczyć o Chrystusie wszędzie gdziekolwiek jesteśmy. Każdy z nas ma przejść przez ziemię czyniąc dobrze. Niech na tej drodze umacnia nas przyjmowanie Komunii św. – pokarmu z nieba.

Razem z Kościołem trwamy w radości Bożego Narodzenia. Czytania mszalne mówią o wielkiej godności wszystkich wyznawców Chrystusa, dzięki któremu Bóg przeznaczył nas na przybrane dzieci. Po narodzeniu Chrystusa ludzkość „oblekła się” w niespotykaną godność. Jeśli Bóg stał się jednym z nas, to mamy szczególne zobowiązanie wobec naszych bliźnich. Odtąd każdy człowiek jest i powinien nam być szczególnie bliski.

Dziś Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa. Pan Jezus nie tylko stał się człowiekiem, ale żył i wychowywał się w rodzinie. Szanował rodziców, okazywał im posłuszeństwo i był przez nich kochany. Powołanie do życia w małżeństwie i rodzinie jest również drogą do świętości. Apostoł Paweł wskazuje nam na cnoty, które pomagają we wzajemnym uświęcaniu i budowaniu prawdziwego życia rodzinnego. Są nimi: miłosierdzie, dobroć, pokora, cichość, cierpliwość i gotowość do wybaczenia sobie nawzajem. Wzorem takiego życia jest dla nas Święta Rodzina. Módlmy się dziś gorąco, aby takie były nasze rodziny.

W Liturgii Słowa IV Niedzieli Adwentu wyrażamy naszą tęsknotę za Chrystusem, który przychodzi. Mesjasz, Jezus Chrystus, przychodzi, by spełnić wolę Ojca i zbawić człowieka, by dzielić z nami ludzki los. Przyjmijmy Go z radością całym swoim sercem.

Trzecia Niedziela Adwentu „Gaudete” wzywa nas do prawdziwej radości. Pierwsze przyjście Syna Bożego przyniosło radość wszystkim ludziom, którzy na Niego czekali. Coraz bliżej jesteśmy świąt, a przede wszystkim coraz bliżej jesteśmy powtórnego przyjścia Jezusa na ziemię. Niech to spotkanie z przychodzącym Jezusem będzie dla nas wszystkich znakiem radości i niezachwianej nadziei, która nigdy zawieść nie może. By ta radość była pełna, trzeba podjąć wezwanie do nawrócenia i przemiany serca. Niech dzisiejsze spotkanie z Panem w Eucharystii i ostatnie adwentowe dni pomogą nam otworzyć serca na Bożą obecność.