XXII Niedziela Zwykła – 30 sierpień 2015.

Słowo Boże w liturgii ma moc zbawczą, jest zawsze żywe i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli naszego serca. Mądrością dla człowieka jest wypełnianie Bożych praw i nakazów, o czym mówi nam Księga Powtórzonego Prawa. Nikt z nas nie może do Bożego prawa nic dodawać, ani odejmować, to co otrzymaliśmy od Pana jest darem, przyjęcie i zachowywanie tego daru wyjedna nam mieszkanie u Boga. Czytaj dalej

XXI Niedziela Zwykła – 23 sierpień 2015

Słowo Boże apeluje nie tylko o zmianę poglądów, ale przede wszystkim o przemianę życia. Dlatego tak często wywołuje sprzeciw lub odrzucenie. Tak było przed wiekami, tak jest i dzisiaj. Słowo Jezusa jest zaproszeniem do ryzyka wiary. „Czy i wy chcecie odejść?” – pyta nas dzisiaj Jezus. Niech to dramatyczne pytanie Jezusa wybrzmi w naszych sercach, niech nas zaboli i poruszy. Szymon odpowiedział: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego”. Czytaj dalej

XX Niedziela Zwykła – 16 sierpień 2015

Wierność Chrystusowi i Jego Ewangelii sprawia, że musimy być często przygotowani  na niezrozumienie i trudności. Chrystus mówi dziś do nas: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem. Kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie”. Dlatego w trudnych chwilach zawsze przychodźmy do Niego, a On pośpieszy z pomocą każdemu, kto z wiarą przyzywa Jego pomocy. Czytaj dalej

XIX Niedziela Zwykła – 09 sierpień 2015

Przychodzimy do Chrystusa, naszego Lekarza duszy i ciała, aby w tej Eucharystii pokrzepić się Ciałem i Jego Krwią, a także nabrać sił do pielgrzymowania na tej ziemi w najbliższym tygodniu. Chrześcijanin musi ciągle przychodzić do źródła Bożej łaski i miłości, aby czerpać jak najwięcej potrzebnych nadprzyrodzonych łask i darów. Jak chleb łączy ziarna zboża, a kielich winne grona, tak każdy z nas jest zobowiązany do budowania jedności w domu, sąsiedztwie, w parafii. Czytaj dalej

XVIII Niedziela Zwykła – 02 sierpień 2015

Każda niedziela gromadzi nas na sprawowanie sakramentalnej pamiątki śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, który daje nam siebie. Do świątyni przychodzimy z wszystkimi naszymi troskami i potrzebami. Przed Bogiem wyrażamy naszą skruchę i pokorne uniżenie. Chrystus umacnia naszą nadzieję i dodaje otuchy. Z Liturgii Słowa płynie dziś radosna zachęta: „Jam jest chleb życia. Kto do mnie przychodzi, nie będzie łaknął.” – nie odrzucajmy zaproszenia Chrystusa. Tylko Jezus Chrystus może dać pokarm, który nie ginie, który zaspokaja wszelkie głody ludzkiego serca. Czytaj dalej