Opis Przemienienia Jezusa ukazuje nam, że to co doczesne jest tylko etapem drogi i nic nie może nam przesłonić ostatecznego celu jakim jest kochający Bóg. Wizja na Górze Tabor – o której czytamy w dzisiejszej Ewangelii – dotyczy perspektywy chwały, w jakiej może uczestniczyć każdy człowiek. Słowa Ojca Niebieskiego: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie” odczytujemy, jako szczególne wezwanie do słuchania Słowa Bożego głoszonego przez Jezusa i do przemiany naszych serc. Święty Paweł mówi nam dzisiaj „ Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam”. Z Bożą pomocą jesteśmy zdolni pokonać wszystko, co nas zniewala i ogranicza. Czytaj dalej →

W Środę Popielcową nasze głowy zostały posypane popiołem. Tym znakiem pokuty rozpoczęliśmy święty czas czterdziestodniowego Wielkiego Postu. W łączności z całym Kościołem podejmujemy drogę wielkopostnej odnowy i przemiany serc, trwając na modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego, pełnieniu dzieł miłosierdzia, pokuty i umartwienia. Taka postawa ma ułatwić zerwanie z grzechem i szatanem. Kuszony na pustyni Chrystus pokazał nam, jak zwyciężać pokusy. Prośmy z wiarą Ojca, który jest w niebie: „nie dozwól, abyśmy ulegali pokusom”. Bądźmy ludźmi sumienia i miłosierdzia na wzór Służebnicy Bożej Hanny Chrzanowskiej. Oczyszczajmy serca i umacniajmy przez częstszą spowiedź i Komunię świętą. Módlmy się w intencji naszej Ojczyzny. Niech w takiej postawie wspiera nas wyrażona w liście zachęta i błogosławieństwo X. Arcybiskupa. Czytaj dalej →

Liturgia mówi nam dzisiaj o uzdrowieniu trędowatego ze strasznej, oszpecającej człowieka choroby. My też mamy w sercu niejedną słabość, niejeden grzech, z którym nie możemy sobie poradzić. Wszyscy mamy duchowe zranienia. Niektóre z nich nie chcą się goić, są bolesne, dotkliwe. Wzrusza nas dziś wiara trędowatego. Jeszcze bardziej porusza nas litość Pana Jezusa, który przywraca mu zdrowie. Zachęca nas to, by z duchowymi problemami iść wprost do serca Bożego, gdyż tylko Ono najlepiej je widzi, lituje się nad poranioną duszą i uzdrawia ją przede wszystkim w sakramencie pojednania. Wdzięczni za cud przywracania dziecięctwa Bożego w spowiedzi świętej, bądźmy miłosierni dla drugich. Starajmy się być dla innych Bożym balsamem. Czytaj dalej →

Kościół w którym się gromadzimy jest miejscem pustynnym, gdzie od codziennych trosk możemy odpocząć i wsłuchiwać się w słowo, które pochodzi z Bożych ust. Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli ukazuje nam Jezusa jako Lekarza dusz i ciał. Zbawiciel, patrząc na ludzką biedę duchową i cielesne cierpienie wychodzi naprzeciw temu wszystkiemu, co ogranicza człowieka: leczy, uzdrawia, podnosi na duchu poprzez Słowo, które ma moc nas zbawić. Pozwólmy znaleźć się Jezusowi niech Jego słowo leczy i uzdrawia nas oraz podnosi na duchu w  szarej codzienności. Czytaj dalej →

Dzisiejsze czytania mówią o roli proroka, który był jakby „ustami Pana Boga”. Prorok bowiem działał na Boże polecenie, a więc —  napominał, groził karą, pocieszał w niewoli. Gdy zapowiedzi spełniły się, ludzie wierzyli prorokowi. Chrześcijanin, na mocy swego powołania, ma być głosem Boga, ma być jakby małym prorokiem. Musi jednak wsłuchiwać się w słowo Boże, musi się modlić, być odpornym na zło, by innych podnosić na duchu. Dzisiejsza Liturgia Słowa daje nam nadzieję i ufność, że w najtrudniejszych chwilach naszego życia zawsze możemy liczyć na Tego „który ma moc” przemienić nasze zakręty życia i uleczyć rany naszego serca i ciała. Czytaj dalej →