Zostaliśmy ochrzczeni, płynie w nas źródło wody żywej, która obmywa co grzeszne i daje życie Boże. Chrystus zapowiedział dar swej łaski i chrzest święty mówiąc z Samarytanką o wodzie żywej, która gasi pragnienie. Zapowiedzią tego żywego zdroju była woda ze skały, którą na prośbę Mojżesza dał Bóg na pustyni ludowi wybranemu. Chrześcijanie przez chrzest otrzymują za darmo łaskę Chrystusa i dar Ducha Świętego. Czytaj dalej →

Opis Przemienienia Jezusa ukazuje nam, że to co doczesne jest tylko etapem drogi i nic nie może nam przesłonić ostatecznego celu jakim jest kochający Bóg. Wizja na Górze Tabor – o której czytamy w dzisiejszej Ewangelii – dotyczy perspektywy chwały, w jakiej może uczestniczyć każdy człowiek. Słowa Ojca Niebieskiego: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie” odczytujemy, jako szczególne wezwanie do słuchania Słowa Bożego głoszonego przez Jezusa i do przemiany naszych serc. Święty Paweł mówi nam dzisiaj „ Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam”. Z Bożą pomocą jesteśmy zdolni pokonać wszystko, co nas zniewala i ogranicza. Czytaj dalej →

W Środę Popielcową nasze głowy zostały posypane popiołem. Tym znakiem pokuty rozpoczęliśmy święty czas czterdziestodniowego Wielkiego Postu. W łączności z całym Kościołem podejmujemy drogę wielkopostnej odnowy i przemiany serc, trwając na modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego, pełnieniu dzieł miłosierdzia, pokuty i umartwienia. Taka postawa ma ułatwić zerwanie z grzechem i szatanem. Kuszony na pustyni Chrystus pokazał nam, jak zwyciężać pokusy. Prośmy z wiarą Ojca, który jest w niebie: „nie dozwól, abyśmy ulegali pokusom”. Bądźmy ludźmi sumienia. Oczyszczajmy je i umacniajmy przez częstszą spowiedź i Komunię świętą oraz właściwe przeżywanie niedzieli. Niech w takiej postawie wspiera nas wyrażona w liście zachęta i błogosławieństwo X. Arcybiskupa. Czytaj dalej →

Wśród naszych trosk doczesnych, przychodzimy na Mszę św., bo jesteśmy pewni, że Bóg troszczy się o nas, chce naszego dobra i nigdy nas nie opuści. Niech więc ta Najświętsza Ofiara umocni naszą ufność wobec Boga, który w swym ręku ma nasze losy i wie, czego nam potrzeba do życia duchowego i doczesnego. Ewangelia dzisiejsza wzywa nas do ufności w Opatrzność Bożą, bo Bóg nigdy nie opuści człowieka. Mamy na pierwszym miejscu postawić troskę o sprawy Boże i losy Królestwa Bożego na ziemi, a resztę otrzymamy od Boga. Czytaj dalej →

Przed tygodniem liturgia przypomniała nam potrzebę pójścia drogą przykazań, które są prawdziwym wyzwoleniem człowieka. Dziś zaś mówi nam Chrystus, że pierwszym i największym z Jego przykazań jest przykazanie miłości. I to miłości nawet nieprzyjaciół. Nakaz miłości bliźniego znajdujemy w wielu religiach i systemach filozoficzno-etycznych, jednak miłość nieprzyjaciela głosi tylko chrześcijaństwo. Chrystus stawia to przykazanie na szczycie swej etycznej nauki. Chrześcijaninem jest więc dopiero ten, kto potrafi miłować nawet nieprzyjaciół. Ofiara Chrystusa, którą złożyliśmy, niech da nam tę niepojętą dla świata moc: miłowania nieprzyjaciół. Czytaj dalej →

Dziś przyszliśmy do ołtarza, na którym codziennie ponawia się ofiara Chrystusa, by uświadomić sobie wymagającą wolność człowieka.  Bóg obdarzył nas wolnością. Otrzymaliśmy wolną wolę, możność wyboru dobra lub zła, życia bądź śmierci. Nasza obecność na tym świętym zgromadzeniu jest znakiem, że wybieramy życie. Niech umacniają nas słowa św. Pawła: „wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”, a przeżyta Eucharystia niech budzi naszą wrażliwość na potrzebujących – ludzi chorych, cierpiących, biednych, samotnych, załamanych i odrzuconych przez los – szczególnie w naszej parafii. Czytaj dalej →