W Środę Popielcową nasze głowy zostały posypane popiołem. Tym znakiem pokuty rozpoczęliśmy święty czas czterdziestodniowego Wielkiego Postu. W łączności z całym Kościołem podejmujemy drogę wielkopostnej odnowy i przemiany serc, trwając na modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego, pełnieniu dzieł miłosierdzia, pokuty i umartwienia. Taka postawa ma ułatwić zerwanie z grzechem i szatanem. Kuszony na pustyni Chrystus pokazał nam, jak zwyciężać pokusy. Prośmy z wiarą Ojca, który jest w niebie: „nie dozwól, abyśmy ulegali pokusom”. Bądźmy ludźmi sumienia i miłosierdzia. Oczyszczajmy serca i umacniajmy przez częstszą spowiedź i Komunię świętą. Niech w takiej postawie wspiera nas wyrażona w liście zachęta i błogosławieństwo X. Arcybiskupa. Czytaj dalej →

Liturgia mówi nam dzisiaj o uzdrowieniu trędowatego ze strasznej, oszpecającej człowieka choroby. My też mamy w sercu niejedną słabość, niejeden grzech, z którym nie możemy sobie poradzić. Wszyscy mamy duchowe zranienia. Niektóre z nich nie chcą się goić, są bolesne, dotkliwe. Wzrusza nas dziś wiara trędowatego. Jeszcze bardziej porusza nas litość Pana Jezusa, który przywraca mu zdrowie. Zachęca nas to, by z duchowymi problemami iść wprost do serca Bożego, gdyż tylko Ono najlepiej je widzi, lituje się nad poranioną duszą i uzdrawia ją przede wszystkim w sakramencie pojednania. Wdzięczni za cud przywracania dziecięctwa Bożego w spowiedzi świętej, bądźmy miłosierni dla drugich. Starajmy się być dla innych Bożym balsamem. Czytaj dalej →

Kościół, w którym się gromadzimy jest miejscem pustynnym, gdzie od codziennych trosk możemy odpocząć i wsłuchiwać się w słowo, które pochodzi z Bożych ust. Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli ukazuje nam Jezusa jako Lekarza dusz i ciał. Zbawiciel, patrząc na ludzką biedę duchową i cielesne cierpienie wychodzi naprzeciw temu wszystkiemu co ogranicza człowieka: leczy, uzdrawia, podnosi na duchu poprzez Słowo, które ma moc nas zbawić. Pozwólmy znaleźć się Jezusowi niech Jego słowo leczy i uzdrawia nas oraz podnosi na duchu w  szarej codzienności. Czytaj dalej →

Dzisiejsze czytania mówią o roli proroka, który był jakby „ustami Pana Boga”. Prorok bowiem działał na Boże polecenie, a więc —  napominał, groził karą, pocieszał w niewoli. Gdy zapowiedzi spełniły się, ludzie wierzyli prorokowi. Chrześcijanin, na mocy swego powołania, ma być głosem Boga, ma być jakby małym prorokiem. Musi jednak wsłuchiwać się w słowo Boże, musi się modlić, być odpornym na zło, by innych podnosić na duchu. Dzisiejsza Liturgia Słowa daje nam nadzieję i ufność, że w najtrudniejszych chwilach naszego życia zawsze możemy liczyć na Tego „który ma moc” przemienić nasze zakręty życia i uleczyć rany naszego serca i ciała. Czytaj dalej →

„Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Dziś niedziela Słowa Bożego /Biblijna/ – czytajmy często Pismo św. – niech nas umacnia na Bożych drogach w tym trudnym czasie. Słowo Boże wzywa nas dzisiaj do uznania swojej grzeszności i przemiany swojego życia, bo „czas jest krótki”. Człowiekowi otwartemu na Boże przebaczenie i miłość, „która trwa od wieków”, łatwiej przyjąć powołanie życiowe, które Bóg w swojej nieskończonej dobroci przygotował. Nasz Nauczyciel z Nazaretu wzywa każdego człowieka do przemiany i nawrócenia serca, bo przyjście Pana i Jego królestwa jest już bliskie. Prośmy Boga Trójjedynego, aby wszyscy chrześcijanie , którzy zostali „przemienieni przez zwycięstwo Jezusa Chrystusa” połączyli się w jednym domu, gdzie słucha się Słowa Bożego i łamie się Chleb Eucharystyczny. Czytaj dalej →

Rozpoczynamy w tym tygodniu kolejny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan pod hasłem: „Będziesz miłował Pana, swego Boga…, a swego bliźniego jak siebie samego (Łk 10,27)  Chrystus założył jeden Kościół.

O zachowanie tej jedności modlił się przed swoją męką. Dziś chrześcijanie są bardzo podzieleni, a rozłamy między nimi są zgorszeniem i grzechem. Zróbmy rachunek sumienia z grzechów przeciwko jedności Kościoła, parafii, rodziny. Cierpliwie i wytrwale troszczmy się o jedność w naszych rodzinach, sąsiedztwach i w całej naszej wspólnocie parafialnej – przebaczając sobie wzajemnie. Módlmy się z ufnością o jedność wszystkich wyznawców Chrystusa. Czytaj dalej →

Jezus Chrystus został ustanowiony przez Boga „światłością dla narodów” i przymierzem dla wszystkich ludzi. Jezusa z Nazaretu Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. My także przez sakrament chrztu świętego staliśmy się Dziećmi Boga i „ nowym stworzeniem”. Odtąd jesteśmy wezwani, by całym życiem świadczyć o Chrystusie wszędzie gdziekolwiek jesteśmy. Każdy z nas ma przejść przez ziemię czyniąc dobrze. Niech na tej drodze umacnia nas przyjmowanie Komunii św. – pokarmu z nieba. Czytaj dalej →

Dziś Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa. Pan Jezus nie tylko stał się człowiekiem, ale żył i wychowywał się w rodzinie. Szanował rodziców, okazywał im posłuszeństwo i był przez nich kochany. Powołanie do życia w małżeństwie i rodzinie jest również drogą do świętości. Apostoł Paweł wskazuje nam na cnoty, które pomagają we wzajemnym uświęcaniu i budowaniu prawdziwego życia rodzinnego. Są nimi: miłosierdzie, dobroć, pokora, cichość, cierpliwość i gotowość do wybaczenia sobie nawzajem. Wzorem takiego życia jest dla nas Święta Rodzina. Módlmy się dziś gorąco, aby takie były nasze rodziny. Czytaj dalej →