W Liturgii Słowa IV Niedzieli Adwentu wyrażamy naszą tęsknotę za Chrystusem, który przychodzi. Mesjasz, Jezus Chrystus, przychodzi, by spełnić wolę Ojca i zbawić człowieka, by dzielić z nami ludzki los. Przyjmijmy Go z radością całym swoim sercem.

Dziś również – Wigilia Bożego Narodzenia. Zachęcamy do właściwego chrześcijańskiego przeżywania świąt Bożego Narodzenia i wieczoru wigilijnego – zapalenie świecy, odczytanie Ewangelii, wspólna modlitwa, łamanie opłatkiem, odwiedziny kolędowe, wspólny śpiew kolęd, potrawy wigilijne. Przeżywając wieczerzę wigilijną zachowajmy zwyczajowo post od pokarmów mięsnych. Duchowo zasiadamy do każdego wigilijnego stołu i łączymy się z wszystkimi, z każdą rodziną oraz składamy najserdeczniejsze życzenia: niech bijące z Betlejem źródło zbawczej miłości Boga napełni każde serce i każdą rodzinę. Czytaj dalej →

Trzecia Niedziela Adwentu „Gaudete” wzywa nas do prawdziwej radości. Pierwsze przyjście Syna Bożego przyniosło radość wszystkim ludziom, którzy na Niego czekali. Coraz bliżej jesteśmy świąt, a przede wszystkim coraz bliżej jesteśmy powtórnego przyjścia Jezusa na ziemię. Niech to spotkanie z przychodzącym Jezusem będzie dla nas wszystkich znakiem radości i niezachwianej nadziei, która nigdy zawieść nie może. By ta radość była pełna, trzeba podjąć wezwanie do nawrócenia i przemiany serca. Niech dzisiejsze spotkanie z Panem w Eucharystii i ostatnie adwentowe dni pomogą nam otworzyć serca na Bożą obecność. Czytaj dalej →

Czas Adwentu jest czasem radosnego oczekiwania, ale też czasem nawrócenia i oczyszczenia. Zachęca nas dziś Jan Chrzciciel: „ Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego..” Jeśli mamy przygotować w sercach miejsce dla Zbawiciela, musimy najpierw uporządkować drogę do naszego wnętrza. Z jednej strony trzeba ustawić właściwą hierarchię wartości, z drugiej trzeba pozbyć się złych przyzwyczajeń i grzechów. Wspólnie z Janem Chrzcicielem wyprostujmy drogi naszego życia Jezusowi, który przychodzi przede wszystkim w Eucharystii. Czytaj dalej →

Wraz z całym Kościołem rozpoczynamy dziś – kolejny Adwent w naszym życiu: czas oczekiwania, czas budzenia nadziei i jednocześnie nowy rok liturgiczny. Pierwsza część Adwentu przypomina o potrzebie czuwania wobec powtórnego przyjścia Chrystusa u końca czasów na sąd ostateczny. Dlatego słyszymy dziś Chrystusowe: „Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie!”. W pierwszą niedzielę Adwentu Kościół katolicki wchodzi w kolejny rok duszpasterski pod hasłem: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”. Czytaj dalej →

 Kościół na zakończenie roku liturgicznego ukazuje nam Jezusa Chrystusa jako Króla Wszechświata zasiadającego na tronie, a zarazem ukrzyżowanego i po ludzku „bezsilnego” Zbawiciela. Jednak to właśnie Ukrzyżowany i Zmartwychwstały jest Głową Kościoła i Panem wszystkiego, co istnieje. Wszyscy jesteśmy zaproszeni do współpracy w budowaniu Chrystusowego królestwa prawdy, sprawiedliwości, miłości i pokoju. Czytaj dalej →

Zbliżający się koniec roku liturgicznego przypomina nam o nadchodzącym końcu świata. „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą” – mówi do nas Jezus. Przemija nasze życie, przemija świat. To nie powód do rozpaczy. To raczej wezwanie, by budować swoje życie na tym, co trwałe – na Słowie Boga. Słowo Boże daje nadzieję silniejszą niż wszystko. Eucharystia jest także zapowiedzią, jest przedsmakiem ucztowania z Bogiem w wieczności. Niech więc rozbudzi naszą tęsknotę za Bożą bliskością, za pełnią życia. W świetle tej prawdy chrześcijanin powinien układać swoje życie, dobrze wykorzystując swój czas. Dnia sądu Bożego nie można oczekiwać z założonymi rękami, trzeba się nań przygotować przez wierne wypełnianie swych obowiązków. Czytaj dalej →

Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli przypomina nam prawdę o naszym przeznaczeniu do chwały zmartwychwstania. Udział w Eucharystii jest znakiem naszego oczekiwania na spotkanie z Chrystusem. Grzeszni i słabi przychodzimy do Boga, bo On jeden, ma przebaczenie, bo On, jeden może nas napełnić mądrością, byśmy byli czujni i zawsze gotowi ma spotkanie z Chrystusem. Czuwajmy na modlitwie, by kiedyś wejść ma wieczne gody Baranka. Niech więc płoną nasze serca wiarą i miłością, by już tutaj być blisko Pana, by kiedyś otrzymać obiecane życie wieczne. Czytaj dalej →

Jako królewskie kapłaństwo i lud święty nabyty Krwią Chrystusa, przychodzimy przed oblicze Boże, by stanąć w prawdzie przed naszym Panem i przed sobą. Boże słowo stawia nam wymagania i prostuje błędne mniemanie o sobie. Ofiara Chrystusa przynosi nam uzdrowienie. Odrzućmy więc obłudę i pychę, by dotarło do nas wezwanie Boga i by dokonało się nasze nawrócenie. Czytaj dalej →