Przeżywamy Święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Stajemy wobec tajemnicy krzyża, który jest znakiem naszego zbawienia. Wysławiamy dzisiaj triumf Krzyża — zwycięski znak Chrystusa, na którym dokonało się dzieło naszego zbawienia. Krzyż jest także znakiem naszej wiary, znakiem naszego zjednoczenia z Chrystusem umarłym i zmartwychwstałym. Jest znakiem nadziei i zwycięstwa. Zgromadzeni na tej eucharystycznej ofierze, w której ponawia się tajemnica krzyża, dziękujmy Chrystusowi za Jego śmierć na krzyżu, przez którą dzisiaj także obdarza nas On życiem i umacnia w wiernym wyznawaniu wiary. Odkryjmy na nowo wielką wartość krzyża w naszym życiu i brońmy go przed znieważaniem.      

W imię Boże rozpoczęliśmy nowy rok szkolny i katechetyczny. Bożej Opatrzności zawierzamy wszystkich nauczycieli, rodziców, wychowawców i uczniów prosząc, by jak najowocniej wykorzystali każdy dzień nauki. Zgromadziliśmy się na Uczcie Eucharystycznej, by dać wyraz naszej wierze i zaakcentować swoją przynależność do Chrystusa. On, który daje się nam w słowie i chlebie życia, jawi się dzisiaj jako Zbawiciel i Przyjaciel człowieka, udzielając każdemu z nas Mądrości odwiecznej. Mądrości, która w jedności z Duchem Świętym pozwala człowiekowi zrozumieć i przyjąć wolę Najwyższego.

Słowo Boże w liturgii ma moc zbawczą, jest zawsze żywe i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli naszego serca. Mądrością dla człowieka jest wypełnianie Bożych praw i nakazów. Nikt z nas nie może do Bożego prawa nic dodawać, ani odejmować, to co otrzymaliśmy od Pana jest darem, przyjęcie i zachowywanie tego daru wyjedna nam mieszkanie u Boga.

Liturgia dzisiejszej niedzieli mówi nam, że słowo Boga ma moc i siłę, która prowadzi ludzkie serce w pielgrzymce ku niebu. Bóg poprzez słowo wyznacza kierunek i cel chrześcijańskiego życia. Każdy człowiek od momentu chrztu świętego jest dzieckiem Boga. Jest powołany przez Stwórcę do zbawienia, a nie do potępienia. Przyjmijmy słowa Boga i niech one będą dla nas drogowskazem i pomocą w osiągnięciu zbawienia.

            Jedynie Chrystus przekazuje nam pełną prawdę o życiu i zbawieniu. Służyć Jemu, to służyć najwyższym wartościom ludzkiego ducha. Niech więc w służbie prawdy umacnia nas i niech ta Eucharystia będzie dla nas źródłem poznania prawdy Bożej i umocnienia. Prośmy dziś, by mimo podziałów zapłonął w nas Boży ogień, który Chrystus przyszedł rzucić na ziemię. Wierność Chrystusowi i Jego Ewangelii sprawia, że musimy być często przygotowani  na niezrozumienie i trudności. Dlatego w trudnych chwilach zawsze przychodźmy do Niego, a On pośpieszy z pomocą każdemu, kto z wiarą przyzywa Jego pomocy.

Liturgia słowa wzywa nas dzisiaj do czujności i ciągłej gotowości na przyjście Pana. Każdy z nas musi być na to spotkanie dobrze przygotowany. Przychodzimy do Chrystusa, naszego Lekarza duszy i ciała, aby w tej Eucharystii pokrzepić się Ciałem i Jego Krwią, a także nabrać sił do pielgrzymowania na tej ziemi. Chrześcijanin musi ciągle przychodzić do źródła Bożej łaski i miłości, aby czerpać jak najwięcej potrzebnych nadprzyrodzonych łask i darów. Jak chleb łączy ziarna zboża, a kielich winne grona, tak każdy z nas jest zobowiązany do budowania jedności w domu, sąsiedztwie, w parafii.

Gromadzimy się wokół ołtarza Jezusa Chrystusa, by świętować niedzielną Paschę. Jezus nas kocha! Ale to nie znaczy, że przymyka oczy na zło i grzechy ludzkie. Potrafi On chociażby tak, jak w dzisiejszej liturgii słowa, upominać, wskazywać właściwą drogę życia. Otwórzmy się dzisiaj na Jego prawdę.

            Liturgia słowa kieruje dzisiaj nasz wzrok na rzeczy nieprzemijające. „Szukajcie tego co w górze, zadajcie śmierć temu, co jest przyziemne”, tylko to co jest piękne i szlachetne w oczach Boga trwa wiecznie. Wszelkie osiągnięcia, sława, kariera i przebojowość są często marnością i prowadzą ludzkie serca nieraz do zguby. Niech słowo Pana kieruje nasze oczy wiary na to co jest wieczne.

Liturgia Słowa zachęca nas dzisiaj do postawy dobroci. Tak jak w Eucharystii przemawia do nas Chrystus w znaku chleba, tak dobroć i miłość powinniśmy okazywać naszym bliźnim w konkretnych sytuacjach. Pismo święte zachęca nas, abyśmy zauważali potrzeby naszych braci i w miarę swoich sił i możliwości śpieszyli im z pomocą. Jakże bardzo aktualne są dziś słowa św. Jana Pawła II: „Prawdziwej przemiany serc może dokonać tylko modlitwa. Ona bowiem ma moc łączenia wszystkich w braterstwie dzieci Bożych. Modlitwa oczyszcza z tego wszystkiego, co oddziela od Boga i ludzi. Chroni przed pokusą obojętności i toruje drogę łasce Bożej do serca człowieka”. Pamiętajmy o codziennej modlitwie, módlmy się za siebie, za rodzinę, za parafię, o Bożą opiekę w pracy i na wakacjach, oraz za tych, co się nie modlą.