Dziś – Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej. Przychodzimy do naszych świątyń, aby wyznać naszą wiarę i nasze przywiązanie do Kościoła, by złożyć hołd Tej, która jest naszą Królową i z Jasnej Góry wspiera nas i prowadzi do swego Syna, Jezusa. Prośmy Maryję, by wypraszała nam cud przemiany życia oraz dar mocnej i żywej wiary. Niech odnowiony Akt zawierzenia narodu polskiego Matce Bożej umacnia nas na drogach wierności Chrystusowi i Jego Ewangelii. Czytaj dalej →

Wierność Chrystusowi i Jego Ewangelii sprawia, że musimy być często przygotowani  na niezrozumienie i trudności. Chrystus mówi dziś do nas: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem. Kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie”. Dlatego w trudnych chwilach zawsze przychodźmy do Niego, a On pośpieszy z pomocą każdemu, kto z wiarą przyzywa Jego pomocy. Czytaj dalej →

Każda niedziela gromadzi nas na sprawowanie sakramentalnej pamiątki śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, który daje nam siebie. Do świątyni przychodzimy z wszystkimi naszymi troskami i potrzebami. Przed Bogiem wyrażamy naszą skruchę i pokorne uniżenie. Chrystus umacnia naszą nadzieję i dodaje otuchy. Z Liturgii Słowa płynie dziś radosna zachęta: „Jam jest chleb życia. Kto do mnie przychodzi, nie będzie łaknął.” – nie odrzucajmy zaproszenia Chrystusa. Tylko Jezus Chrystus może dać pokarm, który nie ginie, który zaspokaja wszelkie głody ludzkiego serca. Czytaj dalej →

Liturgia słowa dnia dzisiejszego zwraca uwagę na prawdę, że każdy człowiek, a szczególnie chrześcijanin potrzebuje chleba nie tylko powszedniego do życia, ale również i tego chleba, który pokrzepia ciało i duszę. Pan Jezus dostrzega nie tylko potrzeby ciała swoich słuchaczy, ale także potrzeby duchowe. Nam też potrzebna jest taka sama wrażliwość, dostrzeganie całego człowieka: głodu duchowego oraz głodu ciała. Głoszenie Ewangelii to zaradzenie każdej biedzie. Mówienie o miłości jest wiarygodne tylko wtedy, kiedy łączy się z czynem miłości. Czytaj dalej →

Człowiek, który żyje dla Boga, może nazwać się szczęśliwym. Szczęśliwym jest ten, kto sens swojego istnienia czerpie z czystego Bożego źródła. Przychodzimy dzisiaj do źródła Bożej Miłości – do Jezusa, aby razem z Nim pójść na miejsce pustynne i powierzyć tylko Jemu nasze życie: radości i sukcesy, a także nasze troski, zmartwienia i kłopoty.
„Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco” – mówi Pan Jezus do zmęczonych nauczaniem apostołów. Nie tylko do apostołów. Jezus dziś mówi tak do każdego z nas. Niech ta Eucharystia będzie dla nas takim „miejscem pustynnym”. Odpocznijmy nieco na modlitwie przed Panem od naszych trosk, zabiegania, przesadnego starania o byt rodziny, od zmartwień, które niesie codzienne życie. Oddajmy ten czas Jezusowi – pamiętajmy o codziennej modlitwie Czytaj dalej →

Liturgia Słowa mówi nam, że Bóg utożsamia się nadal z głodnym, chorym, nagim, bezdomnym… głód to nie tylko brak chleba, ale i brak miłości, opieki, brak świadomości, że się jest kochanym – potrzebnym. Nagość, to nie tylko brak odzienia, ale i współczucia tak rzadko okazywanego braciom. Bezdomność, to nie tylko brak schronienia, ale i to czego doznajemy, gdy brak nam kogoś bliskiego, gdy jesteśmy odrzuceni i upokorzeni. Czytaj dalej →