Zbliżający się koniec roku liturgicznego przypomina nam o nadchodzącym końcu świata. „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą” – mówi do nas Jezus. Przemija nasze życie, przemija świat. To nie powód do rozpaczy. To raczej wezwanie, by budować swoje życie na tym, co trwałe – na Słowie Boga. Słowo Boże daje nadzieję silniejszą niż wszystko. Eucharystia jest także zapowiedzią, jest przedsmakiem ucztowania z Bogiem w wieczności. Niech więc rozbudzi naszą tęsknotę za Bożą bliskością, za pełnią życia. W świetle tej prawdy chrześcijanin powinien układać swoje życie, dobrze wykorzystując swój czas. Dnia sądu Bożego nie można oczekiwać z założonymi rękami, trzeba się nań przygotować przez wierne wypełnianie swych obowiązków.

Niedziela to dzień spotkań z Chrystusem, dzień radości i dziękczynienia za niezmierzone dary otrzymane od Boga. Z tego powodu przyszliśmy tutaj do naszej świątyni. Dzisiejsza Ewangelia mówi o dwóch wdowach, które są dla nas wzorem całkowitego zaufania Bogu. Taki jest ideał chrześcijańskiego życia: dzielić się tym, co posiadamy. Niech tekst dzisiejszych czytań ciągle uświadamia nam, jak wiele nam brakuje do tego, by umieć, jak Chrystus, oddać wszystko dla braci i za braci.

Będziesz miłował”. To największe przykazanie przypomina nam dzisiejsza Ewangelia. „Ponieważ Bóg pierwszy nas umiłował, miłość nie jest już tylko przykazaniem, ale odpowiedzią na dar miłości, z jaką Bóg do nas przychodzi”. Tylko miłość rodzi miłość. To się sprawdza tu i teraz, na Eucharystii. Miłość Boga daje się nam jako pokarm i napój dla naszej duszy. Jeśli przyjmiesz miłość Boga do siebie, to będziesz miłował i Boga, i bliźnich, i siebie samego.

Obchodzimy dzisiaj rocznicę poświęcenia kościoła własnego – rocznicę powstania naszych kaplic i nowej świątyni. Przypomina nam ona o wdzięczności dla wszystkich budowniczych, dobrodziejów i ofiarodawców oraz o potrzebie troski o utrzymanie, wystrój i piękno naszej świątyni. Liturgia słowa przypomina również o budowaniu żywej wspólnoty Kościoła z naszych serc zjednoczonych i umacnianych wiarą. Nie bójmy się zaangażować w życie parafii. Niech „talent parafialny”, który każdy otrzymał nie zostanie zmarnowany.

            Przeżywamy dziś – uroczystość św. Jana Kantego, kapłana, głównego patrona archidiecezji krakowskiej i naszego miasta. Dziś również niedziela Misyjna rozpoczynająca Tydzień Misyjny pod hasłem: „Idźcie i zapraszajcie wszystkich na ucztę” . Przypomina nam ona o spoczywającym na nas obowiązku głoszenia Ewangelii całemu światu. „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” – mówi św. Paweł. Kto poznał i pokochał Chrystusa nie może Go zatrzymać tylko dla siebie. Dlatego każdy z nas – pamiętając o tym –  powinien być misjonarzem wiary, nadziei i miłości w swoim środowisku i wspierać dzieło misyjne modlitwą i miłością, wyrzeczeniami i ofiarą.

Dziś z całym Kościołem przeżywamy kolejny Dzień Papieski. W całej Polsce odbywają się Msze św., modlitwy, spotkania, koncerty, kwesty i wystawy poświęcone Ojcu św.. Dzień ten jest dowodem, że my Polacy chcemy ciągle na nowo odczytywać to, co nam powiedział i starać się jego przesłanie zrozumieć, przyjąć i wcielać w życie. Na każdej Mszy modlimy się za wstawiennictwem św. Jana Pawła II o ożywienie i umocnienie wiary i miłości w naszych rodzinach i parafii. Wszystkich zapraszamy na różaniec o 15.30.

Liturgia Słowa zwraca nam dziś uwagę na wielką wartość małżeństwa i rodziny. Ogarnijmy dziś naszą modlitwą wszystkie rodziny, prośmy o umocnienie wiary i wzajemnej miłości. Prośmy zwłaszcza za wszystkich małżonków przeżywających kryzys o przezwyciężenie trudności. Wszyscy jesteśmy powołani do prawdziwej miłości. Uczymy się jej całe życie, także na Eucharystii. Niech łaskę takiej wiary i miłości naszym rodzinom wyprasza również NMP Różańcowa. Z racji listów biskupów adoracja Najśw. Sakramentu będzie w przyszłą niedzielę.

Czytaj dalej →

Dzisiejsza Liturgia Słowa wiele nam mówi o zazdrości i zgorszeniu. Okazuje się, że człowiek w swej przewrotności może zazdrościć innym nie tylko wartości materialnych, ale również Bożych łask. Kościół zachęca nas, byśmy uczestnicząc w Eucharystii, potrafili bardziej dostrzegać braki wśród naszych braci, niż ich bogactwa i chętnie spieszyli im z pomocą. Chrystus przestrzega nas dziś bardzo mocno, abyśmy dla nikogo nie byli zgorszeniem. Niech łaskę takiej postawy wyprasza nam NMP Różańcowa i św. Franciszek.

Czytaj dalej →