Niedziela Palmowa przypomina nam triumfalny wjazd Chrystusa Pana do Jerozolimy. Wołanie „hosanna” wnet zamieni się w okrzyk „ukrzyżuj Go”. Przeżyliśmy czas świętych rekolekcji „Bóg zapłać” wszystkim, którzy w nich uczestniczyli. Módlmy się wzajemnie za siebie, aby zasiane ziarno Boże zaowocowało w każdym z nas umocnieniem wiary i wzrostem miłości Boga i bliźniego. Rozpoczynamy Wielki Tydzień. Wielki przez tajemnice męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Wsłuchując się dzisiaj w opis Męki Pańskiej, stajemy w pokorze pod krzyżem Zbawiciela. Na szczycie Golgoty widać dokładnie jednocześnie prawdę o moim grzechu i prawdę o Bogu, którego miłość jest większa niż mój grzech. W krzyżu Chrystusa nie adorujemy cierpienia, lecz miłość Boga, który do końca nas umiłował. Czytaj dalej →

„Zabiorę się i pójdę do mego Ojca, i powiem: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw niebu i względem Ciebie” – przeżywamy czas świętych rekolekcji, czas pojednania z Bogiem i bliźnimi, czas pokuty i nawrócenia, czas modlitwy i wyciszenia. Módlmy się wzajemnie za siebie, aby ten czas łaski zaowocował w każdym z nas wzrostem miłości Boga i bliźniego. Czytaj dalej →

Czas Wielkiego Postu, czas świętych rekolekcji, które przed nami – niech będzie czasem zastanowienia się i refleksji nad sobą, czasem modlitwy, umocnienia wiary i nawrócenia na Boże drogi, czasem pokuty, pojednania i naprawy krzywd. Nie zmarnujmy tego czasu łaski. Wszystkich bardzo serdecznie zachęcamy do udziału w rekolekcjach od przyszłej niedzieli, wszystkich proszę o ufną modlitwę i ofiarowanie swoich krzyży w tej intencji. Rekolekcje wygłoszą – O. Jakub Nesterowicz OP i O. Paweł Koniarek OP. Czytaj dalej →

Gromadzimy się przy ołtarzu Pana, aby skosztować i zobaczyć, jak dobry jest Pan, który nas powołał do zbawienia. On dał nam swojego Syna, aby stał się ofiarą przebłagalną za nasze grzechy i całego świata. Chrystus pragnie swoją miłość wlać w ludzkie serca. Po raz kolejny Jezus przypomina nam dzisiaj o potrzebie nawracania, czyli powrotu do Niego. Bóg jest cierpliwy wobec nas, czeka na decyzję człowieka. Bóg w kierunku człowieka robi wiele kroków, ale jeden pozostawia nam.  Gdy nie stawiamy przeszkody i przyjmujemy ten wielki dar, potrafimy wtedy miłością rozświetlić całe nasze życie. Niech kolejne dni Wielkiego Postu będą czasem wdzięczności za otrzymane łaski oraz czasem przyjmowania daru Bożej miłości. Czytaj dalej →

Opis Przemienienia Jezusa ukazuje nam, że to co doczesne jest tylko etapem drogi i nic nie może nam przesłonić ostatecznego celu jakim jest kochający Bóg. Wizja na Górze Tabor – dotyczy perspektywy chwały, w jakiej może uczestniczyć każdy człowiek. Słowa Ojca Niebieskiego: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie” odczytujemy, jako szczególne wezwanie do słuchania Słowa Bożego głoszonego przez Jezusa i do przemiany naszych serc. Również święty Paweł zachęca nas: „weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii”.  Z Bożą pomocą jesteśmy zdolni pokonać wszystko, co nas zniewala i ogranicza. Czytaj dalej →

W Środę Popielcową nasze głowy zostały posypane popiołem. Tym znakiem pokuty rozpoczęliśmy święty czas czterdziestodniowego Wielkiego Postu. W łączności z całym Kościołem podejmujemy drogę wielkopostnej odnowy i przemiany serc, trwając na modlitwie, słuchaniu Słowa Bożego, pełnieniu dzieł miłosierdzia, pokuty i umartwienia. Taka postawa ma ułatwić zerwanie z grzechem i szatanem. Kuszony na pustyni Chrystus pokazał nam, jak zwyciężać pokusy. Prośmy z wiarą Ojca, który jest w niebie: „nie dozwól, abyśmy ulegali pokusom”. Bądźmy ludźmi sumienia. Oczyszczajmy je i umacniajmy przez częstszą spowiedź i Komunię świętą oraz właściwe przeżywanie niedzieli jako Dnia Pańskiego. Czytaj dalej →

Wśród naszych trosk doczesnych, przychodzimy na Mszę św., bo jesteśmy pewni, że Bóg troszczy się o nas, chce naszego dobra i nigdy nas nie opuści. Niech więc ta najświętsza ofiara umocni nasza ufność wobec Boga, który w swym ręku ma nasze losy i wie, czego nam potrzeba do życia duchowego i doczesnego. Ewangelia dzisiejsza wzywa nas do ufności w Opatrzność Bożą, bo Bóg nigdy nie opuści człowieka. Mamy na pierwszym miejscu postawić troskę o sprawy Boże i losy Królestwa Bożego na ziemi, a resztę otrzymamy od Boga. Czytaj dalej →

Przed tygodniem liturgia przypomniała nam potrzebę pójścia drogą przykazań, które są prawdziwym wyzwoleniem człowieka. Dziś zaś mówi nam Chrystus, że pierwszym i największym z Jego przykazań jest przykazanie miłości. I to miłości nawet nieprzyjaciół. Nakaz miłości bliźniego znajdujemy w wielu religiach i systemach filozoficzno-etycznych, jednak miłość nieprzyjaciela głosi tylko chrześcijaństwo. Chrystus stawia to przykazanie na szczycie swej etycznej nauki. Chrześcijaninem jest więc dopiero ten, kto potrafi miłować nawet nieprzyjaciół. Ofiara Chrystusa, którą złożyliśmy, niech da nam tę niepojętą dla świata moc: miłowania nieprzyjaciół. Czytaj dalej →