W Liturgii Słowa IV Niedzieli Adwentu wyrażamy naszą tęsknotę za Chrystusem, który przychodzi. Mesjasz, Jezus Chrystus, przychodzi, by spełnić wolę Ojca i zbawić człowieka, by dzielić z nami ludzki los. Przyjmijmy Go z radością całym swoim sercem. Zespół charytatywny zbiera dziś do puszek ofiary na paczki świąteczne dla potrzebujących naszej parafii. Wielkie „Bóg zapłać” w ich imieniu. Czytaj dalej →

Trzecia Niedziela Adwentu „Gaudete” wzywa nas do prawdziwej radości. Pierwsze przyjście Syna Bożego przyniosło radość wszystkim ludziom, którzy na Niego czekali. Coraz bliżej jesteśmy świąt, a przede wszystkim coraz bliżej jesteśmy powtórnego przyjścia Jezusa na ziemię. Niech to spotkanie z przychodzącym Jezusem będzie dla nas wszystkich znakiem radości i niezachwianej nadziei, która nigdy zawieść nie może. By ta radość była pełna, trzeba podjąć wezwanie do nawrócenia i przemiany serca. Niech dzisiejsze spotkanie z Panem w Eucharystii i ostatnie adwentowe dni pomogą nam otworzyć serca na Bożą obecność. Czytaj dalej →

Czas Adwentu jest czasem radosnego oczekiwania, ale też czasem nawrócenia i oczyszczenia. Zachęca nas dziś Jan Chrzciciel: „ Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego..” Jeśli mamy przygotować w sercach miejsce dla Zbawiciela, musimy najpierw uporządkować drogę do naszego wnętrza. Z jednej strony trzeba ustawić właściwą hierarchię wartości, z drugiej trzeba pozbyć się złych przyzwyczajeń i grzechów. Wspólnie z Janem Chrzcicielem wyprostujmy drogi naszego życia Jezusowi, który przychodzi przede wszystkim w Eucharystii. Z racji listu biskupa dziś po każdej Mszy św. – adwentowa adoracja Najśw. Sakramentu. Czytaj dalej →

Wraz z całym Kościołem rozpoczynamy dziś – kolejny Adwent w naszym życiu: czas oczekiwania, czas budzenia nadziei i jednocześnie nowy rok liturgiczny. Pierwsza część Adwentu przypomina o potrzebie czuwania wobec powtórnego przyjścia Chrystusa u końca czasów na sąd ostateczny. Dlatego słyszymy dziś Chrystusowe: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie!”. W pierwszą niedzielę Adwentu Kościół katolicki wchodzi w kolejny rok duszpasterski pod hasłem: „W mocy Bożego Ducha”. Czytaj dalej →

Zbliżający się koniec roku liturgicznego przypomina nam o nadchodzącym końcu świata. „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą” – mówi do nas Jezus. Przemija nasze życie, przemija świat. To nie powód do rozpaczy. To raczej wezwanie, by budować swoje życie na tym, co trwałe – na Słowie Boga. Słowo Boże daje nadzieję silniejszą niż wszystko. Eucharystia jest także zapowiedzią, jest przedsmakiem ucztowania z Bogiem w wieczności. Niech więc rozbudzi naszą tęsknotę za Bożą bliskością, za pełnią życia. W świetle tej prawdy chrześcijanin powinien układać swoje życie, dobrze wykorzystując swój czas. Dnia sądu Bożego nie można oczekiwać z założonymi rękami, trzeba się nań przygotować przez wierne wypełnianie swych obowiązków. Czytaj dalej →

Niedziela to dzień spotkań z Chrystusem, dzień radości i dziękczynienia za niezmierzone dary otrzymane od Boga. Z tego powodu przyszliśmy tutaj do naszej świątyni. Dzisiejsza Ewangelia mówi o dwóch wdowach, które są dla nas wzorem całkowitego zaufania Bogu. Taki jest ideał chrześcijańskiego życia: dzielić się tym, co posiadamy. Niech tekst dzisiejszych czytań ciągle uświadamia nam, jak wiele nam brakuje do tego, by umieć, jak Chrystus, oddać wszystko dla braci i za braci. Czytaj dalej →

Będziesz miłował”. To największe przykazanie przypomina nam dzisiejsza Ewangelia. „Ponieważ Bóg pierwszy nas umiłował, miłość nie jest już tylko przykazaniem, ale odpowiedzią na dar miłości, z jaką Bóg do nas przychodzi”. Tylko miłość rodzi miłość. To się sprawdza tu i teraz, na Eucharystii. Miłość Boga daje się nam jako pokarm i napój dla naszej duszy. Jeśli przyjmiesz miłość Boga do siebie, to będziesz miłował i Boga, i bliźnich, i siebie samego. Czytaj dalej →

Obchodzimy dzisiaj rocznicę poświęcenia kościoła własnego – rocznicę powstania naszej kaplicy i nowej świątyni. Przypomina nam ona o wdzięczności dla wszystkich budowniczych, dobrodziejów i ofiarodawców oraz o potrzebie troski o ich utrzymanie, wystrój i piękno. Zachęca nas, abyśmy dołożyli wszelkich starań i trudów, nie zrażając się przeszkodami, by przygotować naszą świątynię do konsekracji. Liturgia słowa przypomina również o budowaniu żywej wspólnoty Kościoła z naszych serc zjednoczonych i umacnianych wiarą. Nie bójmy się zaangażować w życie parafii. Niech talent parafialny, który każdy otrzymał nie zostanie zmarnowany. Z tej racji dziś po każdej Mszy św. modlitwa uwielbienia i wdzięczności – „Ciebie Boga wysławiamy” za Bożą obecność z nami i dla Nas w tej świątyni. Czytaj dalej →